Zending in coronatijd (3)

Vorige week kopte ons regionaal dagblad “De Tubantia” – 6 KERKEN SLUITEN DE DEUREN. Direct werd hieraan vastgekoppeld dat de reden gevonden kon worden in de terugloop van het aantal kerkgangers. En terugloop van het aantal kerkgangers betekent ook terugloop aan inkomsten voor de kerk. In het bericht werd er nog even bij vermeld dat de invloed van de coronacrises dit proces, wat al jarenlang aan de gang is, heeft versneld. Een grote klaagzang volgde in vervolg artikelen van deze krant. Wat was ik blij om te lezen dat de parochianen in Langeveen in verzet komen tegen dit besluit. De vlag werd als teken van rouw halfstok gehangen in de toren van de plaatselijke katholieke kerk. Wanneer men het dorp Langeveen binnenrijdt dat leest de bezoeker op een groot bord: “onze Kerk is meer dan een stenen gebouw!” Dit is volgens mij precies de spijker op z’n kop. De redacteur van dagblad Tubantia haalt de zaken door elkaar. De kop had beter kunnen zijn dat er besloten is door het parochiebestuur om 6 kerkgebouwen te sluiten. De Langeveners hebben het goed: de kerk is meer dan een gebouw. De geloofsgemeenschap zal blijven bestaan. 

Ik moest hieraan denken toen ik verschillende rapporten en verslagen las de afgelopen weken voor de deputaten buitenlandse zending van onze kerken. Zo maar even een greep uit wat informatie. In het verslag van IFES (buitenlandse studenten in Nederland bekend maken met het Evangelie) lees ik dat tijdens de coronacrises alle geplande ontmoetingen zijn doorgaan. Nee niet in een gebouw, maar in kleine groepjes in een park, in een huiskamer. Ik lees van een Chinese studente die door deze ontmoetingen de alfacursus is gaan volgen. Ik lees van een student uit Singapore die tot geloof is gekomen en is gedoopt.  Uit het verslag van de kleine kerk in Barcelona lees ik dat ze vanaf dag 1 in de crises elke week op vrijdagmiddag met de hele gemeente via Zoom samen de Bijbel lezen. Geen Bijbelstudie of uitleg, maar Bijbellezen. Samen als geloofsgemeenschap elkaar vasthouden in Gods Woord. Samen als kinderen van de Hemelse Vader zoeken naar hoop en richting.  En nog steeds heeft de gemeente in Barcelona niet de mogelijkheid om elkaar te ontmoeten in en kerkgebouw. Ik weet niet hoe jij hiernaar kijkt, maar ik word enorm bemoedigt door dit soort berichten en getuigenissen. Christenen die in alle beperkingen die er worden opgelegd door de overheden zoeken naar wegen om elkaar te ondersteunen, elkaar te helpen in tijden van crises. Afgelopen zondag deden 6 jonge mensen van de gemeente uit Oost openbaar belijdenis van hun geloof. Nee, niet in gebouw maar echt in het openbaar, op een voetbalveld. Kerkgebouwen worden misschien gesloten, maar God bouwt verder aan Zijn gemeente wereldwijd. En daar kan geen coronacrises wat aan doen.

Zending in coronatijd (2)

Beste lezer&volger,

Ik ben boos… nou ja, een beetje boos, of eigenlijk een beetje geïrriteerd. “Uitdagingen van het nieuwe abnormaal” kopte de Telgraaf een paar weken geleden. We staan aan de vooravond van grote uitdagingen zowel maatschappelijk, sociaal, economisch en ga zo maar door. Indringend werd een betoog gehouden dat de wereld door de corona pandemie er anders uitgaat zien. En jij, jij moet mee in die veranderingen. Dat woordje ‘moet’ dat prikkelt mij. Waarom moeten we mee, en waarom ik?

Ook ds. Wim de Bruin uit Zutphen was op z’n zachts gezegd geïrriteerd door dit moeten. Titel van zijn laatste blog “een kerk die niet moet” Ik citeer deze voorganger uit Zutphen: “Ik probeer alle artikelen waarin de combinatie van “kerk” en “moet” staat niet te lezen. Het zuigt je leeg…” postte hij onder een bericht van een collega die verwoordde dat de kerk in coronatijd ook weer zo veel moet.”

In mijn omgeving hoor ik veel mensen praten over innovaties in kerk-zijn. We moeten toe naar meer kleine geloofsgemeenschappen, huiskerken. We moeten buiten het kerkgebouw diensten organiseren. We moeten de diensten live streamen, we moeten relevant zijn in het nieuwe abnormaal, enz. Ook zendingswerk moet zich aanpassen aan het nieuwe wereld abnormaal. Zending moet iets worden van de inheemse mens. Het bedrijf zending moet op de schop – reorganisatie is broodnodig. Het onlangs verschenen trendrapport “de invloed van de COVID-19 pandemie op de toekomst van de kerk en zending” schrijft als conclusie: zending wordt inheems, missie moet integraal worden. Het trendrapport is overweldigend met allerlei mogelijke ontwikkelingen en hoe de kerk daarop zou moeten reageren. Ook de kerk moet mee in het nieuwe abnormaal lijkt het.

In het begin van de crises, nog voor de lockdown had ik een gesprek met een niet-christen. We hadden afgesproken in een restaurant en zaten heerlijk te tafelen. Plotseling boog hij zich iets naar voren en vroeg mij: zijn dit nu de eerste tekenen van de eindtijd, denk je dat Hij (Jezus) spoedig gaat komen? Kennelijk was er iets van de christelijke opvoeding blijven hangen. Tja, daar zit je dan aan de biefstuk…, hoe ga ik reageren, wat te zeggen?

Ik geloof in het absolute koningschap van Jezus zei ik. Hij regeert en heeft de wereld en ook dit nieuwe abnormaal en deze pandemie onder controle. Soms is Gods handelen voor mij een raadsel, maar zijn liefde voor mensen nooit. Wat moet ik doen vroeg hij. Je moet maar 1 ding reageerde ik; dichtbij het vaderhart van God zijn en schuilen bij Hem. Op deze plek weet ik mij geliefd en moet ik even niets. Fijn om zo’n hemelse Vader te hebben.

Zending in coronatijd

Beste lezer&volger,

Ons dagelijks leven wordt inmiddels al ruim 5 maanden beïnvloedt door het COVID-19 virus. Hoe kijken we naar deze pandemie? Wat zijn de gevolgen voor zending op korte termijn, langere termijn? Ik las ergens in een publicatie in het buitenland dat je op 3 manieren kunt kijken naar deze wereldingrijpende crises. Sommige mensen denken dat het vergelijkbaar is met een overwaaiende stevige winterse bui. Anderen hebben meer het beeld van een echte Hollandse winter met pittige buien. Even een lastige periode, maar daarna weer gewoon verder. De laatste groep ziet deze pandemie als een nieuwe ijstijd, met grote lange termijn gevolgen voor alle onderdelen van ons leven. Ook gevolgen voor de gemeente en zending.

Inmiddels zit ik al bijna eenzelfde periode op de zolderkamer aan de Reudinkstraat. Blijf thuis werken is en was het advies van onze minister-president Mark Rutte. En dat doe ik dan ook zoveel mogelijk. En ja, ook ik heb Zoom ontdekt en inmiddels al heel wat uurtjes digitaal met mensen gesproken in alle delen van de wereld. “Heb je nog wel wat te doen?” vroeg iemand uit de gemeente. De eerste crises maanden waren lastig, waarin belangrijke keuzes gemaakt moesten worden. De vraag voor veel zendingswerkers was: wel of niet terug naar Nederland? Veel zendelingen hebben besloten te blijven op de plek waar ze zich geroepen weten. Sommigen moesten terug naar Nederland i.v.m. veiligheid of medische redenen.

Vanuit verschillende delen van de wereld horen en lezen hele bijzondere verhalen. Veel mensen zijn op zoek naar houvast, zijn op zoek naar richting in hun leven. Er wordt nagedacht over levensvragen: waarom ben ik hier, en waartoe leidt deze pandemie?

Een werker, ik noem hem maar even meneer Ab, in Azië raakte betrokken bij het uitdelen van voedsel aan lokale mensen. Het voedselprogramma was gestart in samenwerking met de lokale kleine jonge kerk. Tijdens een bezoek aan 1 van de kleine huisjes ontmoet hij een oudere man. Meneer Ab deelt het Evangelie waarop de oude man reageert: “Ik wist wel dat je zou komen. Ik heb jaren geleden een droom gehad en daarin werd mij duidelijk gemaakt dat er een Europese man zou komen om mij uit te vertellen over een man met de naam Jezus van Nazareth.” Het was Jezus zelf die in de droom tot deze oude man sprak.

Mensen zijn op zoek naar houvast in coronatijd. Misschien zijn er wel mensen in jouw omgeving die een droom hebben gehad over een man, ene Jezus van Nazareth. Staan wij als kerk in corona tijd klaar mensen te wijzen op het Evangelie?  Staan jij klaar om hen te vertellen over deze Jezus?

Welkom op de dag van gebed

Kerstgroet

Wanneer komen jullie?

Het is al heel wat maanden geleden dat we een blog hebben gepost. Tijd, energie, afgeleid zijn door andere zaken, en veel meer dingen maakten het lastig om de blog te blijven vullen. We maken een doorstart, zullen we maar zeggen….. Onderstaand artikel is geschreven voor een magazine en willen dit graag met jullie delen.

Op een dag werd ik benaderd door Floor. Met verbazing in haar stem vroeg ze aan mij of ik kon bevestigen wat ze had gehoord op een zendingsconferentie van 1 van de zendingsorganisaties. “Is het echt waar dat 1/3 (een derde) van de wereldbevolking geen toegang heeft tot een lokale kerk en niet het Evangelie heeft gehoord en Jezus niet kent?” Floor vroeg: “hoe kan dat? We hebben al zoveel zendelingen al zoveel jaren uitgezonden naar veel plekken in deze wereld, en er zijn zoveel verschillende kerken”.  Floor reageerde geschokt en vol ongeloof, ze kon maar niet begrijpen dat na 500 jaar protestantse en evangelicale zending en 2000 jaar kerkgeschiedenis er nog steeds gemeenschappen zijn die niet het Evangelie hebben gehoord.

Heb jij jezelf weleens afgevraagd wat de visie van God is? Wat is eigenlijk Gods plan, wat is Zijn bedoeling? Als je deze vraag stelt aan een gemiddelde multinational dan zijn visie en missie duidelijk verwoord. De identiteit van dit soort bedrijven geeft richting aan visie en missie, en daarmede aan de uitvoering van beleidsplannen. Bijvoorbeeld: de visie van Coca Cola is: Coca Cola wil de wereld vernieuwen, met inspirerende momenten van optimisme en geluk, om waarde te creëren en om een verschil te maken. Als je de volgende keer weer een colaatje drinkt, dan is dit wat er de bedoeling van is.

Nou gaat het in dit artikel zeker niet over de missie en visie van allerlei bedrijven, wat we er ook van vinden. Ik wil je graag meenemen in Gods visie voor deze wereld. Deze visie is gelukkig gericht op alle mensen van deze wereld, en niet van ongekende waarde voor de aandeelhouders, maar van waarde voor de hele mensheid.

In de Bijbel in het boek Openbaringen wordt Gods visie zichtbaar. Enkele woorden uit Openbaringen 7: 9-17 waar Johannes staande voor de troon van het Lam zicht krijgt op Gods plan: een onafzienbare menigte, die niet te tellen is, uit alle landen en volken, van elke stam en taal. In wit gekleed en met palmtakken in de hand stonden ze voor de troon en het Lam. De menigte boog zich diep neer voor de troon en aanbad God, met de woorden Amen! Lof, majesteit en wijsheid, dank en eer en macht en kracht komen onze God toe, tot in eeuwigheid, Amen”

En even verderop staat het eeuwige uitvoeringsplan: “daarom staan ze voor Gods troon en zijn ze dag en nacht in Zijn tempel om Hem te vereren”. God aanbidden, God eren, God prijzen staat in deze visie centraal. Het hartsverlangen van God wordt hierin zichtbaar, een onafzienlijke menigte die hem aanbid. Het uiteindelijke doel is aanbidding! Om dit te bereiken wordt de kerk wereldwijd ingeschakeld, en dus ook jij! Op het Pinksterfeest wordt de Heilige Geest uitgestort, de gemeente geroepen om beschikbaar te zijn voor de uitvoering van Gods reddingsplan.

Nog niet zo lang geleden was de verdeling christenen in Europa en Amerika ten opzichte van christenen in de rest van de wereld 75/25. Zending had de insteek ‘From the west to the rest’ – eenrichtingszendingsverkeer. De hedendaagse cijfers leren ons het tegenovergestelde. 75% van alle christenen wereldwijd wonen buiten Europa en Amerika. Zending en missionair werk geïnitieerd vanuit de kerken in Europa en Amerika staan voor een enorme uitdaging. Hoe werken we samen met de rest?

Hoe kun jij als christen betrokken zijn bij deze zending en missionair werk zodat de wereld bereikt wordt met het Evangelie? Zodat de visie van God zichtbaar wordt? Ik wil 6 verschillende manieren van actief betrokken zijn benoemen.

1. Leren over en van andere culturen – Wanneer jij je verdiept in wie God is en wat Zijn bedoeling is met mensen, ontstaat er een passie voor Hem en Zijn schepping en geeft Hij je oog voor de nood in de wereld. Boeken, andere media en internet helpen hierbij.
2. Bidden voor het bereiken van niet bereikte mensen, gebed is de basis van waaruit zending beweegt.
3. Ondersteunen, het werk kan niet bestaan zonder mensen die financiële ondersteuning geven aan de zendingswerkers op het veld of in Nederland. Wij geloven dat God bij machte is om in al onze financiële noden te voorzien door middel van Zijn kinderen en Zijn kerk
4. Verwelkomen, in plaats van naar een ver land toe te gaan, is het ook mogelijk om in Nederland mensen te verwelkomen. De stroom vluchtelingen van de afgelopen jaren geven hier genoeg aanleiding voor.
5. Mobiliseren, het gereedmaken van mensen waarmee God al aan het werk is. Hij heeft hen in hun hart geraakt om Zijn naam bekend te maken aan de volken. Jij kunt mensen helpen hun plek in zending te ontdekken en hen stimuleren om daarin verder te ontwikkelen.
6. Gaan, roept God ook jou om je leven en vaardigheden in te zetten voor zijn plan?

Tenslotte, een kleine anekdote:

Na jaren werken hadden de zendingswerkers een doorbraak in een dorpje in 1 van de onbereikte gebieden in Oost Azië. Het goede nieuws van Jezus Christus werd gedeeld en het dorpshoofd kwam tot bekering. De hele familie werd gedoopt. Het dorpshoofd vroeg aan de zendingswerkers: “hoelang weten jullie al dit Goede Nieuws van Jezus?” “Al 2000 jaar”, antwoordde de zendeling. Zeer verbaasd vroeg het dorpshoofd: “waarom zijn jullie niet eerder gekomen?”

Een uitnodiging…

Beste lezers en volgers,

Een uitnodiging voor jullie! OMF Nederland bestaat dit 50 jaar en dat mag gevierd worden. In samenwerking met Marcel en Lydia Zimmer bieden we een jubileum concert aan. Marcel en Lydia zijn bekend van hun kinderconcerten en de vele (opwekkings) liederen die zijn hebben geschreven en gecomponeerd. Lydia is de dochter van Jan en Liesbeth Pit. De familie Pit was het eerste Nederlandse echtpaar uitgezonden door OMF Nederland. Lydia is geboren op het zendingsveld in een oost Aziatisch land.  Op drie verschillend plekken in Nederland: Enschede, Emmeloord en Haarlem. De toegang is vrij, maar wel even kaarten reserveren op www.omfkerkentour.nl

 

Inbox zero (maandag 8 februari)

Beste lezers en volgers,

Maandagmorgen 7.00 uur, daar zit ik dan helemaal alleen achter mijn bureau in het OMF kantoor in Terschuur. Om de file bij Voorthuizen te mijden ben ik om 6.00 uur deze morgen vertrokken uit Enschede. Eerst dus maar eens een kopje koffie erbij om vervolgens mijn email van het afgelopen weekend te lezen. Onderweg in de auto naar Terschuur heb ik bedacht en met mijzelf afgesproken dat het doel voor vandaag een lege inbox is.

Hoppa….. 63 mails die een reactie nodig hebben. Eerst maar eens weggooien wat niet voor mij bestemd is, dat is in elk geval 4 minder. Vervolgens alle mails doorsturen die niet voor mij maar voor een collega bestemd zijn, weer 10 minder….

Een greep uit de mails die een reactie nodig hebben voor vandaag:

• Een TFC van 1 van de werkers met de vraag of ik adviezen/tips heb om meer fianciele ondersteuning te krijgen voor hun werker. Tja, dat is een belangrijke vraag, even reageren met een aantal tips.
• Een mail van stichting Opwekking met de vraag of we weer meedoen aan de pinksterconferentie dit jaar welke wordt georganiseerd tijdens het aanstaande pinksterweekend. Even parkeren en eerst overleggen met mijn team wat we gaan doen.
• Een werker meldt in haar mail dat ze met verlof komt naar Nederland en graag wil meewerken tijdens haar verlof op kantoor. Hoera, en dankbaar reageer ik dat ze van harte welkom is. Ik zal een overzichtje maken van de verschillende werkzaamheden.
• Volgende mail is van een echtpaar dat zich in wil schrijven voor het Xplore Mission Weekend (zendingsweekend voor nieuwe zendelingen) met een bijzondere vraag. De man van het echtpaar is lichamelijk gehandicapt en mist 1 been. De vraag van hen: is het gebouw in Beugen toegankelijk voor hem? Ik reageer met een ‘van harte welkom’ en meldt dat het gebouw van Cornerstone toegankelijk is. Nog maar even bij vermelden dat ze zich snel moeten aanmelden omdat er beperkt plaats is.
• Een internationale mail uit Canada met een verzoek om informatie over de OMF activiteiten in Nederland van het afgelopen jaar. Hier kan ik gemakkelijk op reageren want ik had al een engelstalig document gemaakt voor OMF Internationaal.
• Een mail van EO metterdaad die…..
• Een mail van de GZB waar ze……
• Een mail van een kerk uit het Noorden van het land….
• Een mail van iemand die reageert op de advertentie voor kinderwerkers in Singapore….
• Een mail van mijn collega dat ze zich niet lekker voelt vandaag, of was dat alweer gisteren…

Inmiddels alweer 3 nieuwe berichten otnvangen, nog 39 berichten te gaan. Ik kijk op de klok en constateer dat Missie Inbox Zero voor vandaag niet gehaald gaat worden. Gelukkig is het niet elke dag maandag.

We willen graag al de lezers van deze blog gezegende kerstdagen toewensen en een (opnieuw) beleven van Gods grote geschenk voor ons: Jezus kan echte VREDE geven!

               hartelijke groet van Harry en Joke, Anne en Timon

Ikke….,zendeling….?

Een aantal jaren geleden ontmoette ik een familie die daarvoor 8 jaar had gewoond en gewerkt in Japan. Ze waren als zendelingen uitgezonden vanuit een gemeente in het midden van het land. Ze vertelden aan mij hoe God hen had geleid richting het land met de naam ‘oorsprong van de zon’: Japan. Als gezin hadden ze een groot verlangen om te dienen op het zendingsveld. Jarenlang hadden ze gebeden, maar niet voor Japan. Sterker nog, hun gebed was: “Here God, we zijn beschikbaar voor elk land of iedere plek op deze wereld, maar niet voor Japan, wilt U ons niet naar Japan zenden?” Ze vonden het land te duur, te moeilijk en te druk. En een belangrijk detail: in Japan eet men veel vis en daar hield deze familie echt niet van. Uiteindelijk verhoorde de Here God hun gebed en werden ze uitgezonden……. naar Japan. God, in al Zijn wijsheid had een plan met hun leven.

Vorig jaar ontmoette ik een jongeman tijdens het Xplore Mission weekend in Beugen Noord Brabant. Xplore Mission is een weekend waarin we als OMF samen met een groep jongeren op zoek gaan naar Gods plan in hun leven. Naast een mooi programma is er ruimte voor persoonlijke gesprekken. In een gesprek met deze jonge zoeker vertelde hij dat hij zich getrokken voelde tot hulpverleningswerk in Afrika. Hij wilde zijn gaven en talenten inzetten. Van beroep was hij verpleegkundige en hij wilde zich als zodanig inzetten voor zieke kinderen in Afrika. “Nee Harry”, zei hij, “ik ben niet interessant voor OMF, want ik heb niets met Zuid-Oost Azië”. Verder verklaarde hij dat hij een Bijbelschool als voorbereiding eigenlijk niet zo zag zitten. “Ik heb een beroepsopleiding en dat moet genoeg zijn. Enne…., nou ja”, (aarzelend) sprak hij: “OMF spreekt mij gewoon niet zo aan”. Tja, einde gesprek en contact, lijkt het. God, in al Zijn wijsheid had een ander plan…..
Vorige week liep ik even binnen op de Bijbelschool Cornerstone in Beugen. Ik was daar om alvast te overleggen voor het aankomende Xplore Mission weekend, volgend jaar april. Ineens zie ik een bekende op mij afkomen: de jongeman uit bovenstaand verhaal. Breed glimlachend geeft hij mij een hand. Als antwoord op mijn vragende blik: “tja, ik ben afgelopen september begonnen met de tweejarige opleiding aan deze school”. Ik kan mijn oren niet geloven. Vorig jaar was hij toch nog zo stellig dat een opleiding aan de Bijbelschool niet nodig is? We hebben wat te bespreken en besluiten samen een kopje koffie te drinken. De verrassing wordt nog groter wanneer hij vertelt dat hij begin volgend jaar voor de ‘4-weken stage’ naar China gaat. Er komt vervolgens een mooi getuigenis uit zijn mond: “ik heb geleerd het afgelopen jaar dat ik niet mijn plannen voorop moet zetten, maar klaar moet staan om ingezet te worden in Gods plan/Zijn plannen”. Gods plannen falen niet, ook niet voor deze jongeman. Sta jij / staat u klaar?